Παρά το γεγονός πως η ενοποίηση της είχε ολοκληρωθεί πριν από έναν αιώνα, η Ιταλία παρέμενε εν έτη 1986 ένα κράτος, με πολλές διαφορές και ανισότητες τόσο σε γλωσσικό όσο και σε επίπεδο παράδοσης και ανάπτυξης.
Ο Βιομηχανοποιημένος βορράς κοιτούσε με περιφρόνηση τον mezzogiorno (ονομασία του ιταλικού νότου που κυριολεκτικά σημαίνει μεσημέρι) θεωρώντας τον σαν βάρος που εμπόδιζε την περαιτέρω ανάπτυξη των εύπορων βόρειων επαρχιών. Ο πρωτόγονος, οπισθοδρομικός και απείθαρχος νότος γνώριζε συνεχώς την απαξίωση του ιδιοτελή βορρά που έπαιρνε περισσότερα από όσα του επέστρεφε.
Το χάσμα μεταξύ βορρά και νότου δεν μπορούσε παρά να μην μεταφερθεί και στο ποδόσφαιρο. Από την καθιέρωση της, η Serie A γνώριζε συνεχώς την κυριαρχία των ομάδων του βορρά με τις ομάδες του Τορίνο και του Μιλάνου να κερδίζουν 44 φορές τον τίτλο σε διάρκεια μισού αιώνα. Το ποδόσφαιρο αντικατόπτριζε επακριβώς την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας και την στιγμή που η Γιουβέντους έφτανε τα 20 πρωταθλήματα η Νάπολι παρέμενε στην μετριότητα, με τους αντίπαλους οπαδούς να μην χάνουν την ευκαιρία σε κάθε παιχνίδι με τους Παρτενοπει, να φωνάζουν υποτιμητικά συνθήματα εναντίον των Ναπολιτάνων.
Δέκα περίπου χρόνια πριν, εν έτη 1975 ένας πρώην Ναπολιτάνος ο Αλταφίνι, φορώντας πλέον τα ασπρόμαυρα στερεί τον τίτλο από τους Παρτενοπέι σκοράροντας λίγο πριν την λήξη στο μεταξύ τους παιχνίδι, ενώ την προτελευταία αγωνιστική της σεζόν 1980-81 η Νάπολι με νίκη επί της Γιούβε, την έπιανε στην πρώτη θέση, με το τελικό 0-1 να εξανεμίζει τελικά τις ελπίδες για το πρώτο Σκουντέτο.
Όλα αυτά μέχρι την στιγμή που φτάνει στην Νάπολη ο Ντιέγκο. Ογδόντα χιλιάδες φίλαθλοι παρευρέθηκαν στην παρουσίαση του στο Σαν Πάολο βλέποντας στο πρόσωπο του τον άνθρωπο που θα τους πήγαινε στην κορυφή. Τον Νοέμβριο του του 86 η Νάπολι κερδίζει μέσα στο Τορίνο με 1-3 και δείχνει για τα καλά πως είναι έτοιμη για την υπέρβαση. Μια νίκη εκτός έδρας που είχε να συμβεί από το 1957 επαναλαμβάνεται στο Σαν Πάολο και στον δεύτερο γύρο απέναντι στο βασικό αντίπαλο εκείνης της χρονιάς για τον τίτλο, ο οποίος τελικά φτάνει στην Νάπολι.
Η πρώτη νίκη του νότου ήταν γεγονός! Στο πρόσωπο της Γιουβέντους των Ανιέλι αντικατοπτρίζονταν όλος ο αλαζονικός βορράς που για χρόνια κοιτούσε υποτιμητικά τον mezzogiorno. Δύο διαφορετικές κουλτούρες και τρόποι ζωής "έλυναν τις διαφορές τους" μέσα στο γήπεδο και ο φτωχός μπορούσε για πρώτη φορά να μπει για τα καλά στο μάτι του πλουσίου. Κάποιοι το πήγαιναν ακόμα πιο μακριά, στην εποχή της ενοποίησης της χώρας, όταν οι στρατιώτες του Πιεδεμόντε (η περιοχή του Τορίνο) κατέβηκαν στον νότο για να αποκαταστήσουν την τάξη από τις τοπικές συμμορίες καταστρέφοντας όμως στο διάβα τους και πολλούς αμάχους, όπως και να έχει πάντως οι πανηγυρισμοί που έτειναν στην υπερβολή κράτησαν για μια εβδομάδα και τα κηδειόχαρτα με το όνομα της Γιουβέντους στόλιζαν τους δρόμους της πόλης. Παρόμοιες μεγάλες νίκες επαναλήφθηκαν τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στην Ευρώπη με τελευταία αυτήν για το Σουπερ Καπ το 1990.
Τα χρόνια μπορεί να πέρασαν και η Νάπολι να βρέθηκε στην αφάνεια, μα από την στιγμή που επέστρεψε τα παιχνίδια αυτά δεν έχασαν καθόλου την σημασία τους όπως άλλωστε και η αντιθέσεις μεταξύ βορείων και νοτίων δεν αμβλύνθηκαν . Στην θέση του Μαραντόνα και του Καρέκα βρέθηκαν πλέον ο Λαβέτσι και Καβάνι και κάθε γκολ τους είχε την ίδια βαρύτητα και σημασία όπως παλία. Από έναν τελικό κυπέλλου ή Σουπερ Καπ, μέχρι έναν αγώνα πρωταθλήματος, πάντα το Νάπολι -Γιουβέντους θα είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό παιχνίδι...
NAPOLI GREECE -- Τα πάντα για την αγαπημένη μας Νάπολι ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου